Zagubieni w krainie trans

Naszym dzieciom próbuje się na siłę wmawiać, aby traktowały swoją płeć w oderwaniu od chromosomów i genitaliów, że określenia „chłopiec” lub „dziewczynka" zostały im przydzielone losowo, a to przypisanie całkiem prawdopodobnie jest błędne. Przytaczając szokujące przykłady ze swojej praktyki psychiatrycznej wśród dzieci i młodzieży, dr Miriam Grossman opisuje „system opieki afirmujący płeć" -oszpecające i sterylizujące interwencje przeprowadzone bez żadnych dowodów na odniesienie długoterminowych korzyści, a mimo to uznane za „kluczowe" przez władze nadzorujące system opieki zdrowia i oświaty. Autorka dostarcza naukowych ustaleń, argumentów i wskazówek, edukując dorosłych i dzieci w temacie biologicznej rzeczywistości i stawiając intelektualny opór propagatorom ideologii gender.

Przedmowa dr Jordan B. Peterson.

Książka "Zagubieni w krainie trans" dr Miriam Grossman  to alarmująca i niezwykle mocna publikacja, która rzuca światło na współczesne kontrowersje wokół ideologii gender oraz jej wpływu na dzieci i młodzież. Autorka, będąca lekarzem psychiatrą z wieloletnim doświadczeniem, przedstawia swoje stanowisko na temat tego, jak ideologia gender oraz tzw. "afirmująca opieka płci" zdominowały współczesną medycynę, edukację i prawo, często z tragicznymi skutkami dla najmłodszych.

Grossman nie stroni od kontrowersji i otwarcie krytykuje medyków oraz terapeutów, którzy bezrefleksyjnie przyjmują ideologiczne podejście do kwestii tożsamości płciowej, nie zważając na długoterminowe konsekwencje zdrowotne i psychologiczne, jakie mogą dotknąć młodych ludzi. Książka opisuje przypadki dzieci i nastolatków, którzy pod wpływem presji rówieśniczej, medialnej i społecznej deklarują zmiany tożsamości płciowej, a następnie poddają się interwencjom medycznym, takim jak hormonalna terapia zastępcza czy operacje zmiany płci. Grossman ostrzega przed tym, nazywając to "farsową opieką afirmującą płeć".

Publikacja nie tylko dokumentuje przypadki młodych ludzi, którzy przeszli przez te procesy, ale również oferuje porady dla rodziców, nauczycieli i opiekunów, jak rozmawiać z dziećmi na temat tożsamości płciowej i jak unikać ideologicznych pułapek, które mogą prowadzić do nieodwracalnych decyzji. Dr Grossman w przystępny i stanowczy sposób przedstawia argumenty poparte badaniami naukowymi, które wskazują na zagrożenia związane z promowaniem ideologii gender w szkołach, mediach i placówkach medycznych.

Wartościową częścią książki są również głosy ekspertów, którzy w swoich opiniach podkreślają odwagę Grossman oraz wagę jej przesłania w kontekście współczesnej debaty na temat płci i tożsamości. Książka jest niezwykle krytyczna wobec instytucji, które miały chronić dzieci, ale według Grossman, są obecnie zdominowane przez ideologię gender i przyczyniają się do jej rozprzestrzeniania.

Jednakże, "Zagubieni w krainie trans" może spotkać się z mieszanym odbiorem. Jej zdecydowany ton oraz krytyka szeroko akceptowanej ideologii gender może budzić sprzeciw u tych, którzy popierają podejście afirmujące różnorodność płciową. Mimo to, książka Miriam Grossman stanowi głos ostrzeżenia dla rodziców, którzy martwią się o przyszłość swoich dzieci w świecie, gdzie ideologiczne podejście do tożsamości płciowej staje się normą.

Podsumowując, "Zagubieni w krainie trans" to książka, która porusza niezwykle istotne, choć trudne tematy. Warta jest uwagi zwłaszcza dla rodziców, nauczycieli oraz osób zajmujących się opieką nad młodzieżą, którzy chcą lepiej zrozumieć złożoność współczesnej debaty wokół gender i ochronić swoje dzieci przed pochopnymi decyzjami. Grossman daje czytelnikom narzędzia, aby zmierzyć się z tym wyzwaniem z większą świadomością i odwagą.

Kiedy ukończyłam studia medyczne, złożyłam przysięgę. Wstałam, podniosłam prawą rękę i ślubowałam ze wszystkich sił zapobiegać chorobom. Wówczas spodziewałam się, że wyruszę na wojnę z rakiem i schizofrenią. Ale po czterdziestu latach zdałam sobie sprawę, że moim największym wyzwaniem nie jest walka z niebezpiecznymi chorobami, ale z niebezpiecznymi ideami.

Przekonania, że mężczyzna i kobieta są ludzkimi wymysłami, że płeć zdrowego noworodka jest arbitralnie i często nieprawidłowo „przypisywana” i że w rezultacie dziecko wymaga „afirmacji” poprzez ryzykowne interwencje medyczne – poglądy te są oderwane od rzeczywistości, a zatem niebezpieczne, zwłaszcza dla dzieci. W rzeczywistości są kpiną z dwudziestopierwszowiecznej nauki i wyrządzają niezmierną krzywdę młodym ludziom i ich rodzinom. Wiem o tym, ponieważ jestem psychiatrą, a oni są moimi pacjentami.

Nie mam słów, by opisać smutek znanych mi rodziców, których młoda córka została zabrana przez agencję rządową, umieszczona w rodzinie zastępczej, a następnie zaczęto jej podawać testosteron. Ich przestępstwo? Twierdzenie, że jest dziewczyną. Albo udrękę młodego mężczyzny, którego mam przed oczyma, który starał się o kastrację, aby stać się „autentycznym sobą”, a teraz, po fakcie, żałuje tego. Albo wściekłość dwudziestokilkuletniej kobiety przechodzącej menopauzę z powodu „afirmującego płeć” usunięcia narządów rozrodczych.

Zajrzyj do książki: