Pomocy! Odwiedziny dusz czyśćcowych

Gdy odchodzi ktoś nam bliski, obok bólu rodzi się w nas też niepokój o to, co się z nim dzieje „po tej drugiej stronie”. Czy zaznał już spokoju? Czy spoczął w ramionach kochającego Ojca? Czy też może śmierć zastała nie do końca przygotowanym na to spotkanie?

Doświadczenia mistyków i niezwykłe zdarzenia, które miały miejsce na przestrzeni wieków pokazują, że ci, którzy odeszli, potrzebują naszego wsparcia. Czasem upominają się o nie bardzo dobitnie. Książka przedstawia materialne ślady, które towarzyszyły odwiedzinom dusz czyśćcowych. Eksponaty z rzymskiego Muzeum Dusz Czyśćcowych, ale także tajemnicze przykłady z Polski, uświadamiają, że potrzeba modlitwy za zmarłych jest ogromna.

Dlatego w książce zawarte jest także tygodniowe nabożeństwo Krótka wędrówka po czyśćcu ułożone przez wielkiego orędownika modlitwy za dusze czyścowe i założyciela rzymskiego muzeum, Ojca Victora Jouëta. Codzienne rozważania zawierają dialogi z cierpiącymi duszami, modlitwy oraz akty wyrzeczeń składanych w ich intencji, które są odpowiedzią na ich ciche błagania o ulgę.

Książka staje się duchowym mostem łączącym świat żywych oraz tych, którzy przeszli na drugą stronę. To głęboka opowieść o miłości, która wykracza poza granice śmierci.

Fragment:

„Są ludzie, którzy wzruszają ramionami, podśmiewają się, zdecydowanie negując przejawy życia pozagrobowego. Nie dopuszczają nawet możliwości, że jest rzeczywiste (…). 

Niewłaściwe jest odrzucenie myśli o życiu pozagrobowym, zanim nie zbada się świadectw szanowanych, wiarygodnych osób, których cnoty zostały uznane przez Kościół. Oczywiście wskazana jest tu ostrożność, potrzebne jest dokładne badanie i poszukiwanie. Nie można jednak, także z czysto ludzkich i naukowych powodów, a priori negować pewnych faktów. Nie można zakładać, że nie są działaniem siły nadprzyrodzonej tylko dlatego, że nie dają się wyjaśnić. Życie dusz czyśćcowych to też <życie>. Trzeba więc uznać to, co wymyka się naszej kontroli i nie odrzucać tego rozumowo. Bóg jest Panem ducha i materii, stworzył jedno i drugie. Cóż więc dziwnego w tym, że chce – zawsze z korzyścią dla swoich stworzeń – działać, wykorzystując ducha i materię w niezrozumiały sposób?”